Banja kod Priboja smeštena je u dolini reke Lim, 5 km od Priboja, na tromeđi Srbije, Bosne i Crne Gore. Sa istočne strane okružena je planinama Banjsko Brdo i Crni Vrh, a sa zapada je okružuju planine Bić i Lisna Stena.
Banja se prvi put u istoriji pominje preko spisa i dela arabljanskog geografa Muhameda As Sarifa Idrisija, koji je za normanskog kralja Rodžera II izradio geografsku kartu sveta. Na toj karti, rađenoj oko 1153 godine, sa malim brojem toponima teritorije Srbije, označena je „Bania” kao mali utvrđeni grad na obali Lima.
Statistički godišnjaci Kraljevine Jugoslavije od 1929. do 1933. godine kao popularne banje Srbije navode sedamnaest banja, među kojima je i Banja kod Priboja.
Živopisna i očuvana priroda, istorijski spomenici i veoma lekovita, i za piće zdrava voda, osnovni su faktori zbog kojih ovo mesto zaslužuje pažnju.		  

 

  Banja ima više termo-mineralnih izvora. Jači izvor daje 43L/s vode temperature 37°C, a kapacitet slabijeg izvora je 15L/s sa temperaturom od 36,5°C.
Voda je bez mirisa i ukusa - akvatoterma, a po hemijskom sastavu slabo radioaktivna (4,2 MJ) indiferentna homeoterma zemno-alkalnog tipa. Topla mineralna voda izbija na kontaktu vulkanskih stena sa krečnjacima. Vode ove banje imaju najviše kalcijuma, magnezijuma, bikarbonata, a ima i gvozđa, hlora, sulfata.
Banja je poznata po lekovitosti termomineralnih izvora još iz rimskog doba, a zbog svoje nadmorske visine (550m) ubraja se i u vazdušne banje.
  U Banji se leče:

- hronično zapaljenje zglobova
  i mišića reumatskog porekla
- neuralgije
- zapaljenja perifernih nerava (išijas)
- polineurite
- ginekološke bolesti
- posledice povreda kostiju i mišića
- rekonvalescentna stanja kod kožnih
  oboljenja (ubrzavano zarastanje rana i
  promena na koži nastalih kao posledica
  šecerne bolesti i oslabljene periferne
  cirkulacije)
- funkcionalna oboljenja i stanja posle
  operacija digestivnog trakta.